Friday, May 25, 2012

പറയണമെന്നാശിപ്പതും... പറയാതെ പോവുന്നതും...

ദൂരം കൂടുന്നുവോ..?
ചിന്തകള്‍ക്കും വാക്കുകള്‍ക്കും  മനസ്സുകള്‍ക്കുമിടയില്‍...
എന്നെ അറിയാതെ പോവുന്നുവോ നീ ..
അല്ലെന്നാശിയ്ക്കാനാണെനിയ്ക്കിഷ്ട്ടം ...

എന്‍ സ്വരവ്യതിയാനങ്ങളില്‍
എന്‍ മനമളക്കുന്നവള്‍ നീ ..
അതിനാല്ലെന്നു  തോന്നുന്നു
പലനേരം പറയാതെ പോവതു
എന്‍ ദു:ഖമത്രയും ...
നാഴികകള്‍ക്കപ്പുറമിരുന്നു നീ
നിസ്സഹായയായി വിഷമിപ്പതു കാണ്‍ക വയ്യല്ലോ ..

എങ്കിലും അമ്മേ...
പിടയുന്നു  ഹൃദയം
നിന്നരികില്ലേയ്ക്കോടി അണയാന്‍
നിന്‍ മടിയില്‍ തലവെച്ചു  പയ്യാരം പറയാന്‍ ..
"എല്ലാം ശരിയാവും " എന്നു  നീ  -
മൊഴിയുമ്പോള്‍, ആശ്വസിയ്ക്കാന്‍...
ഒറ്റയ്ക്കല്ല ഒരിയ്ക്കലും, എന്നു വിശ്വസിയ്ക്കാന്‍ ..

പക്ഷെ, ഇതു തന്നെയാവുമോ 
നിനക്കെന്നോടും   പറയാനുള്ളതെന്തോ.... ??
പരസ്പരം  പറഞ്ഞു  തീര്‍ത്താലും
പറയാതെ  പോവുന്നതെന്തോ .... ??



1 comment:

Anonymous said...

Such simple words and so much beauty in them. After all, isn't it all about walking the distance? Everything in life is fleeting. You have to recognize it and move forward. Work at it. I was able to cross that chasm and I'm happier for it. Then again, I realize that chasm would always be there. I have to work on not ending up having to cross it again. I'm sure you can too.