.
നിറങ്ങളെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു പോയൊരു മഴവില്ലു നീ....
പിന്നെയെങ്ങനെ,
നിറങ്ങളുടെ മായാലോകത്തു നിന്നെ ഞാന് കണ്ടെത്തും??
തൊട്ടു മുന്പില് വന്നു നില്ക്കുമ്പോഴും -
ഇരുകണ്കള്ക്കും നീ കാണാക്കാഴ്ച മാത്രം !!
നീയില്ലാതെ, നിന് പാട്ടില്ലാതെ
എന്നിലെ നൊമ്പരക്കിളികള് ഉറങ്ങാതെ -
ഭ്രാന്തസ്വപ്നങ്ങളായി ചിറകിട്ടടിയ്ക്കുമ്പോഴും ;
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴമേഘങ്ങളറിയാതെ
നീയെന്തിനോ നിശ്ശബ്ദമായ് ചിരിയ്ക്കുന്നു....
തിരക്കൊഴിയാത്തൊരീ ഇടനാഴിയില്
ജീവിതവേഷങ്ങളാടിത്തിമിര്ക്കുമ്പോഴും ;
നോവുന്നൊരോര്മ്മയായ് ,
നഷ്ടബോധത്തിന്റെ ഭിക്ഷാപാത്രവുമായ്
എന് നിഴലുകളെ നീയെന്തിനോ പിന്തുടരുന്നു....
ഒരുപാടു ദിനരാത്രങ്ങള്ക്കൊടുക്കമൊരുനാള് -
നിന്നെ തേടിയെന് മിഴികള് തളരുമ്പോള്
അവയിലറിയാതെ നനവു പടരുമ്പോള്
നീയതിലൊരു മഴവില്ലായ് ഉയിര്ക്കൊള്ളുന്നു !!
നിന്നെ ഞാനറിയുന്നു....
നീയെന്നിലാണെന്നും ഞാനറിയുന്നു......
2 comments:
If you look a little further, you will realize there is no *you and me* there only is.
തിരക്കൊഴിയാത്തൊരീ ഇടനാഴിയില്
ജീവിതവേഷങ്ങളാടിത്തിമിര്ക്കുമ്പോഴും ;
Manoharamaya varikal...!
Ashamsakal...!!!
Post a Comment